Қазақстандағы музыкалық мәдениет, сонымен қатар, жалпы мәдениет саласы жылдан-жылға даму үстінде. Оған бір айғақ, шығармашылық жоғарғы оқу орындарында жүргізіліп тұратын мастер-класстар, шығармашылық кездесулер, классикалық концерттік кештер – соның куәсі.
Қазіргі таңда еліміздегі шығармашылық жоғарғы оқу орындарының бірі – Құрманғазы атындағы Қазақ ұлттық консерваториясы еліміздің рухани байлығының молаюына септігін көп тигізуде. Оқу орнының ректоры, ҚР халық әртісі, Мемлекеттік сыйлықтың лауреаты, профессор Ж.Я. Әубәкірованың пікірімен өнер саласында өткізіліп жатқан іс-шаралардың өзі де соған дәлелді айғақ.
Толганай Мусрепова, Ян Рудковский, Сания Алшимбаева
Жалпы, бүгінгі тақырыбымыздың өзі хор музыкасы жөнінде өрбімек. Дәстүрге айналған әр жылда өнер ошағының бірі – Автрияның Вена қаласында өткізіліп тұратын Франц Шуберт атындағы «Sing ’n’ joy 2012» хор конкурсына оқу орнымыздың студенттік аралас хоры еліміздің намысын қорғап, екі алтын дипломды иемденді (сілтеме).
Әріптесім Ксения Коновалованың мақаласында бұл жарыс жөнінде толығынан оқи аларсыздар. Осы сапарда айтулы өзгерістер мен жаңалықтарды көбірек білу үшін хордың жетекші әншілерінің бірі Сания Алшимбаева мен хор жетекшісі Ян Рудковскиймен сұхбаттасуды жөн көрдім.
Толғанай: Ян Станиславович, как по Вашему мнению прошло выступление в Австрии? Довольны ли Вы им? Каковы Ваши впечатления?
Ян Ст. : Впечатления очень хорошие. Любое выступление, любая поездка с хором за пределы нашей страны для меня большая радость. Представлять культуру Казахстана за границей и посмотреть на представителей других культур – это все обогащает духовное начало человека и расширяет его кругозор. Все это помогает нам расти, и мне хотелось бы еще объездить с хором консерватории многие страны в будущем, потому что, нам есть что показать.
Толғанай: Как Вы думаете, насколько казахская культура известна за пределами нашей страны?
Ян Ст. : Довольно сложный вопрос. Потому что, она очень разнообразна. По моему мнению, в нынешнее время казахская культура достаточно известна, но, в то же время еще должна популяризоваться. В этом плане во главе с ректором Ж.Аубакировой пропагандируя нашу культуру, мы регулярно выезжаем за пределы Казахстана на разные конкурсы, фестивали, гастроли.
Впервые в составе детского хора я сам под руководством Земфиры Садыковны Полоз выступал на хоровом конкурсе в Германии в 1994 году. С тех пор прошло много подобных выездов, и можно с уверенностью сказать, что казахская хоровая культура за границей хорошо известна.
Толғанай: На что Вы уделяли внимание при подборе конкурсной программы?
Ян Ст. : Прежде всего я старался, чтобы наш коллектив участвовал в нескольких номинациях. К счастью нам выпала честь участвовать в выбранных нами (кафедрой хорового дирижировния) номинациях «Смешанные хоры лауреаты» и «Духовный жанр». При подборе произведений я прежде всего уделял внимание на содержание и технические возможности хористов. Дальнейшая работа заключалась в художественном раскрытии произведения на репетициях.
Толғанай: Можете поделиться яркими впечатлениями, в частности, в музыкальной сфере?
Ян Ст. : Их очень много, так как в моей музыкальной жизни часто происходят какие – то неожиданные события. Каждая репетиция, каждое выступление с хором оставляют новое впечатление. Когда меня назначили на должность руководителя хора консерватории, это было большим событием в моей жизни.
Толғанай: Чем вы еще занимаетесь помимо руководства нашего хора и какие планы на будущее?
Ян Ст. : Так как хор – это мое хобби, а хобби – моя профессия, помимо руководства нашим хором, я также работаю хормейстером в Казахской Государственной капелле имени Б.Байкадамова. Хор – главный смысл моей жизни. В будущем хочу продолжать работать руководителем хора, делать новые открытия в области хоровой музыки, а если будет возможность, то, конечно, выезжать на разные конкурсы с коллективом.
Толғанай: Ваши пожелания читателям?
Ян Ст. : Быть успешным и любить свою профессию и расти в ней. Стараться быть честным, не засорять свое духовное «Я». Жизнь дана один раз и надо прожить ее так, чтобы не было обиды на судьбу, не было чувства, что что-то в свое время упустили. Быть всегда в позитиве и в ритме жизни XXI века!
Толғанай: Сания, алғашқы рет шетелге шыққан сапарыңызда алған әсерлеріңізбен бөліссеңіз?
Сания: Өте керемет. Себебі, мен үшін осындай халықаралық хор конкурсында хормен бірге сахнада ән айту мен үшін тағдырдың тосын сыйы. Қобалжу бүкіл хор әншілерңнде болды, дегенмен, Вена халқы бізді жылы қарсы алғандықтан, бәрі де ойдағыдай өтті деп ойлаймын. Мұны өзімнің сүйікті мамандығымның ең алғашқы биік белестерінің бірі деп санаймын.
Толғанай: Әлі жас болсаңыз да, өмірдің мәні неде деп ойлайсыз?
Сания: Ол, әрине, ең алдымен әр адамның рухани байлығы деп ойлаймын. Осы орайда менің есіме естіген аңызым (притча) түсіп отыр: «бағзы заманда бір пенде өмірдің мәні неде екенін білу үшін ұзақ сапарға аттанады… Көп жер аралап, әр түрлі халықтарды кездестіреді. Өзі білмеген көп ғажайыптарды көреді. Өзін қинаған сұрағына жауап алу үшін алдынан шыққан адамдарға сен қазір не істеп жатырсың және соның мәні неде деген сұрағына мындай жауаб естиді – біріншісі мен бұл жұмыспен амалымның жоғынан айналысып жатырмын десе, екіншісі ақша үшін дейді, тек үшінші адам ғана болашағымның іргетасын қалауда қазір еңбек етіп жатырмын» дейді. Осы әңгімеден кейін әр оқырман аз да болса ойланады деген сенімдемін!
Толғанай МУСРЕПОВА, дирижёр, 3 курс КНК им.Курмангазы